Visie achter KIT2.0

Programmatisch toetsen

De zelfevaluatie-methodiek KIT2.0 is gebaseerd op principes van programmatisch toetsen. Deze basisprincipes zie je terug in de kwaliteitscriteria.

In een toetsprogramma worden beslissingen genomen over studenten, bijvoorbeeld over het toekennen van ECs. Losse toetsen in het toetsprogramma worden gezien als “datapunten” of stukjes informatie over het kennen en kunnen van de student. Bij de beslismomenten moet de juiste en voldoende informatie beschikbaar zijn om een robuuste of betrouwbare beslissing te kunnen nemen. Eén toets is daarmee “slechts” een datapunt en niet betrouwbaar genoeg voor een (belangrijke) beslissing.

Bij een belangrijke beslissingen wordt gewerkt met meerdere beoordelaars en meerdere perspectieven. Wanneer de datapunten worden samengenomen tot een holistisch oordeel, dan worden veiligheidsmaatregelen ingezet om de validiteit en betrouwbaarheid te waarborgen. Denk aan meerdere beoordelaars (4 ogen / 6 ogen), vanuit verschillende rollen (werkveld), kalibreersessies, overleggen, enzovoort.

Een toetsprogramma kent een logische ordening van eenvoudig naar complex. Er zit dus een bepaalde opbouw in een toetsprogramma, die herkenbaar is in de inhoud (wat wordt beoordeeld) en in de beoordelingsvormen (hoe wordt beoordeeld).

Het toetsprogramma is zo ingericht dat het doorgaande leerproces van de student zoveel mogelijk wordt gestimuleerd. Er zijn weinig hekjes of hoepels waar de student doorheen moet springen. Losse toetsen – in allerlei vormen – worden vooral gebruikt als informatie over het leerproces van de student. Studenten leren deze informatie te gebruiken en krijgen rijke feedback. Die feedback is weer bruikbaar in het vervolgtraject (bijvoorbeeld in volgende opdrachten).

 

Wil je meer diepgang?

Wil je meer leren over toetsprogramma’s en KIT2.0? Kijk dan hieronder voor interessante publicaties en lezingen.

Video’s:

Keynote van prof.dr. Cees van der Vleuten (2016) over programmatisch toetsen. Symposium Platform Leren van Toetsen, Vlissingen. In deze lezing gaat Cees van der Vleuten in op de onbetrouwbaarheid van losse toetsen en de noodzaak voor programmatisch toetsen.

Korte uitleg van dr. Liesbeth Baartman (2017) programmatisch toetsen. Toetsbijeenkomst Hogeschool van Rotterdam.

Keynote van dr. Liesbeth Baartman (2017) met een inleiding over toetsprogramma’s. Fontys Toetscongres.

Wetenschappelijke artikelen:

Van der Vleuten, C.P.M., Schuwirth, L.T.W., Driessen, E., Dijkstra, J., Tigelaar, D., Baartman, L.K.J., & Van Tartwijk, J. (2012). A model for programmatic assessment fit for purposes. Medical Teacher, 34, 205-214.

Baartman, L.K.J., & Gulikers, J.T.M. (2014). Beoordelen als fundament voor goed opleiden in het beroepsonderwijs: een analyse van toetsprogramma in het mbo en hbo. Pedagogische Studien, 91, 54-68.

Boekhoofdstukken:
Baartman, L.K.J., Kloppenburg, R., & Prins, F.J. (2017). Kwaliteit van toetsprogramma’s. In H. van Berkel, A. Bax, & D. Joosten-ten-Brinke (Red.). Toetsen in het Hoger Onderwijs, pp.38-49. Bohn Stafleu van Loghum